Przygotowujemy czekoladę wg podanego w linku przepisu lub rozpuszczamy gotową w kąpieli wodnej. Żurawinę miksujemy, gdy nie bardzo idzie można dodać trochę oleju. Z dodatkiem wody czekoladki mogą mieć krótszy termin przydatności.

Gdy czekolada będzie miękka, ale nie nazbyt płynna, smarujemy czy też wykładamy nią ścianki foremek. Wstawiamy je na kilka minut lub dłużej (to zależy od stopnia płynności czekolady) do lodówki. Gdy zastygnie, powstałe w ten sposób czekoladowe miseczki napełniamy masą żurawinową, ale nie po same brzegi. Następnie pokrywamy to jeszcze czekoladą z wierzchu i wstawiamy ponownie do lodówki.

Wyciągamy foremki z lodówki, wydobywamy powstałe w ten sposób nadziewane czekoladki i pilnujemy się, by od razu wszystkiego nie zjeść, tylko zachować na okazję, z powodu której to przygotowaliśmy ;)

Zamiast żurawiny można użyć rodzynek, daktyli, jakichkolwiek bakalii. Pyszne nadzienie wychodzi też z migdałów, nerkowców i innych orzechów - uprzednio namoczonych, potem zmiksowanych i z dodatkiem np. cynamonu czy wanilii. Można zrobić nadzienie toffi, właściwie wszystko, co nam przyjdzie do głowy ;) Ponoć pistacjowe jest boskie :)

Tworzyć czekoladowe skorupki możemy w jeszcze jeden sposób (przeze mnie uważany za jednak mniej pewny): należy napełnić foremki czekoladą, a po zastygnięciu wydłubać nieco ze środka. Potem dodać nadzienie i czekoladę na wierzch jako późniejszą podstawę czekoladki. Z doświadczenia wiem, że takie wydłubywane pralinki łatwiej się potem kruszą i trudniej się je wyciąga z foremek.

Autorka podanego przeze mnie bloga poleca zakup specjalnych foremek do pralin, a nie do lodów i muszę się z nią zgodzić: chropawa powierzchnia czekoladek ujmuje im uroku, a z tych specjalnych foremek wychodzą gładkie i lśniące. Jeśli komuś zależy na lepszym efekcie wizualnym, to raczej powinien zdobyć takie foremki.