Ziemniaki umyć, obrać i pokroić na cieniutkie plasterki, najlepiej mandoliną.

W trakcie krojenia ziemniaków podgrzać mleko z cebulą, 2-3 liśćmi laurowymi oraz kilkoma ziarnami ziela i pieprzu. Nie zagotować! Mleko ma naciągnąć smakiem przypraw i być ciepłe. Na koniec dodać sól (ok. łyżeczki).

Po obraniu i pokrojeniu ziemniaków mleko powinno być już gotowe - wyciągnąć przyprawy i cebulę (lub przelać przez sito). W garnku roztopić masło, dodać po łyżce mąkę, zrobić jasną zasmażkę. Ciągle mieszając i rozcierając ewentualne grudki dodawać partiami ciepłe mleko. Dodać 1/4 łyżeczki zmielonej gałki muszkatołowej, dokładnie wymieszać i zdjąć z ognia. Partiami dodawać 3/4 twardego sera, dokładnie rozmieszać.

Dużą brytfannę lub naczynie żaroodporne natłuścić odrobiną masła lub oliwy, wsypać do niej połowę ziemniaków, rozsypać połowę mozzarelli, wsypać drugą połowę ziemniaków i drugą połowę mozzarelli. Całość zalać sosem beszamelowym, lekko potrząsnąć całością żeby sos się ułożył. Na wierzchu rozsypać resztę twardego sera.

Piec w 200*C pod folią aluminiową aż do miękkości ziemniaków (czas zależy od grubości zapiekanki i grubości plastrów ziemniaków), potem jeszcze kilka minut bez folii żeby wierzch się zarumienił.

Im cieniej pokrojone ziemniaki, tym szybciej się ugotują - najlepiej max. 2 milimetry grubości.

Przepis można łatwo zweganizować pomijając sery i używając roślinnego mleka z dodatkeim płatków drożdzowych i oliwy. W tej wersji zapiekanka jest trochę mniej dekadencka, ale nadal pyszna.